alcoholgebruik

Alcoholgebruik verwijst naar het consumeren van ethanolhoudende dranken door een individu. Het kan incidenteel of regelmaat voorkomen en varieert in hoeveelheid en frequentie. In de volksgezondheid worden patronen onderscheiden zoals matig gebruik, regelmatig gebruik en binge drinken, waarbij binge drinken verwijst naar korte sessies van zware inname.

Korte termijn kan alcoholgebruik leiden tot verminderde coördinatie, vertraagd reactievermogen, geheugenproblemen en een verhoogd risico op ongevallen of agressief gedrag. Langdurig overmatig gebruik is geassocieerd met leverziekten (zoals levercirrose), pancreatitis, bepaalde vormen van kanker, hart- en vaatziekten en verschillende mentale gezondheidsproblemen. Alcohol tijdens de zwangerschap kan foetale alcohol-spectrumstoornissen veroorzaken.

Patronen en risicofactoren variëren wereldwijd sterk naar cultuur, sociale normen en sociaaleconomische omstandigheden. Leeftijd en geslacht beïnvloeden het risico op schade; jongeren kunnen bijvoorbeeld kans hebben op risicovoller gedrag, terwijl oudere volwassenen met comorbiditeiten en medicijngebruik specifieke nadelige interacties ervaren. Genetische factoren en gelijktijdig gebruik van andere middelen spelen eveneens een rol bij de gezondheidsimpact.

Beleid en preventie richten zich op het verkleinen van schade en het bevorderen van gezonde keuzes. Voorbeelden zijn prijsbeleid, reclamebeperking, minimumleeftijd voor aankoop en verkeersveiligheidsmaatregelen. Daarnaast bestaan klinische en maatschappelijke ondersteuningsmogelijkheden, zoals vroege signalering, counseling en behandelingsprogramma’s voor mensen met alcoholproblemen.

Samengevat kent alcoholgebruik zowel mogelijke sociale en recreatieve aspecten als duidelijke gezondheidsrisico’s, en beleidsmaatregelen proberen een balans te vinden tussen individuele vrijheid en volksgezondheid.