toegedicht

Toegedicht is in the Dutch language het voltooid deelwoord van het werkwoord toedichten. Het kan fungeren als bijvoeglijk naamwoord of als zelfstandig naamwoord. In de literaire en dagelijkse praktijk verwijst een toedicht doorgaans naar een kort, persoonlijk gedicht dat is geschreven voor een specifieke persoon of gelegenheid. Het dient vaak als dedicatie of als een boodschap van waardering, vriendschap of felicitatie. Zo kan een toedicht bijvoorbeeld op een kaart, in een afscheidsbrief, of als een korte begeleidende blending bij een cadeau voorkomen. Een toedicht is meestal doelbewust afgestemd op de ontvanger en de gelegenheid, en kan variëren van formeel tot vriendelijk of humoristisch.

Naast deze praktijkkundige betekenis heeft toedichten ook een andere taalkundige betekenis: het werkwoord toedichten wordt gebruikt in de zin van toeschrijven of attribueren aan iemand. Bijvoorbeeld: een uitspraak of eerbetoon kan aan iemand worden toegeschreven. In die context is het gebruik van toelichtende of attributionele formuleringen gebruikelijk, en in formele schrijfsels kan men spreken van een toedicht aan een bepaalde auteur of figuur.

Etymologisch gezien is toedichten opgebouwd uit toe- (naar, tot) en dichten (poë schrijven), waardoor de kern blijft hangen van schrijven of toekennen aan iemand. Het begrip is vooral bekend binnen kaarttekst, literaire uitgaven en bloemlezingen, waar een toedicht als persoonlijke noot of eerbetoon functioneert.

Zie ook: dedicatie, gedicht, attribueren, toedichten (attribueren).