hindgutfermentatie

Hindgutfermentatie is een vorm van spijsvertering waarbij micro-organismen in het achterste gedeelte van het maagdarmkanaal (hindgut) vezelachtige voeding afbreken. Bij veel monogastrische dieren vindt deze fermentatie plaats in de blindedarm (cecum) en de proximale dikke darm, bijvoorbeeld bij paarden, hazen, cavia’s, ratten en olifanten. De daarmee geproduceerde vluchtige vetzuren (voornamelijk acetate, propionate en butyrate) worden door de darmwand opgenomen en leveren een belangrijke energiebron voor de gastheer. Microbieel eiwit kan ontstaan tijdens de fermentatie, maar de beschikbaarheid voor de gastheer is doorgaans beperkt, omdat een groot deel van het eiwit pas in de dikke darm beschikbaar komt of via feces verloren gaat. In sommige dieren, zoals hazen, speelt caecotrofie een rol: ze herkauwen en opnemen delen van de caecale microbieel eiwit en vitaminen.

Verschillen met foregutfermentatie: bij foregutfermentatie (runderen, schapen) vindt de fermentatie vroeg in de maag (rumen) plaats en kan de energie uit vezels efficiënter worden benut. Hindgutfermentatie laat vaak een snellere verwerking van voer toe en maakt hoge voeropnames mogelijk, maar de netto-energieopbrengst per gram fiber is doorgaans lager dan bij voorvoedselfermentatie.

Voedingsmatige en gezondheidsaspecten: een vezel- en bulkrijk dieet ondersteunt hindgutfermentatie en VFA-productie, terwijl plotselinge dieetveranderingen, droogte of stress kunnen leiden tot dysbiose of darmproblemen bij paarden en konijnen. In het geval van konijnen en verwante dieren is caecotrofie een belangrijke aanpassing om nutriënten en vitamines terug te winnen.

---