energiebron

Een energiebron is een natuurlijke of menselijke bron die energie levert die kan worden omgezet in bruikbare vormen zoals warmte, licht of beweging. In de energiesector wordt vaak onderscheid gemaakt tussen primaire energiebronnen en energiedragers die direct bruikbare energie leveren, zoals elektriciteit.

Primaire energiebronnen zijn bronnen waaruit energie direct kan worden gehaald of die via omzetting een vorm van energie opleveren. Voorbeelden zijn fossiele brandstoffen (olie, aardgas, steenkool), kernenergie en hernieuwbare bronnen (zon, wind, water, biomassa, geothermie). Fossiele brandstoffen zijn eindig en gaan gepaard met aanzienlijke CO2-uitstoot bij verbranding. Kernenergie levert veel energie per gewichtseenheid, maar produceert radioactief afval en roept veiligheids- en proliferatiezorgen op. Hernieuwbare bronnen kennen geen grote eindige reserves en kunnen, afhankelijk van locatie en technologie, emissievrij of laag emissie produceren, maar zijn soms afhankelijk van weers- en seizoensgebonden factoren.

Secundaire energiebronnen zijn energiedragers zoals elektriciteit, warm water of stoom, die vaak worden opgewekt uit verschillende primaire bronnen en door netwerken worden getransporteerd. Elektriciteit is het meest gebruikte voorbeeld en kan uit verschillende bronnen komen, waardoor de samenstelling van de energiemix bepalend is voor milieu-impact en betrouwbaarheid.

De keuze voor een energiebron hangt af van factoren zoals kosten, beschikbaarheid, milieueffecten, betrouwbaarheid en beleidsdoelstellingen. Een evenwichtige energiemix, technologische vooruitgang en opslag- en vraagbeheersing spelen een cruciale rol in de energietransitie naar duurzaamheid en zekerheid van levering.