radioactief
Radioactief is een eigenschap van bepaalde materialen of kernen die ioniserende straling uitzenden doordat de atoomkern onstabiel is. Onstabiele kernen ondergaan decay (radioactief verval) en geven verschillende soorten straling af, zoals alfa- en bèta-deeltjes en gammastraling. De tijd die nodig is voor de helft van een hoeveelheid radioactief materiaal te vervallen wordt de halfwaardetijd genoemd.
Isotopen met radioactieve eigenschappen worden in diverse toepassingen gebruikt. In de geneeskunde worden radioisotopen ingezet voor
Veiligheid en regelgeving staan centraal bij omgang met radioactieve stoffen. Ioniserende straling kan DNA-schade veroorzaken en
Natuur en menselijk handelen dragen bij aan radioactiviteit. Radioactieve elementen zoals uranium en radon komen van
Historisch gezien werd radioactiviteit in 1896 ontdekt door Henri Becquerel, gevolgd door baanbrekend werk van Marie