verval

Verval is een Nederlands zelfstandig naamwoord met twee hoofdbetekenissen: de achteruitgang of afbraak van materiaal of levende wezens; en het vervallen of verlopen van tijdsgebonden rechten, vorderingen of documenten. De term komt van het werkwoord vervallen, dat "in waarde of geldigheid verliezen" betekent.

In de context van materialen en natuur verwijst verval naar achteruitgang door vertering, verwering of bederf. Voorbeelden zijn rot van hout, schimmelvorming, of voedsel dat bederft. In het dagelijks taalgebruik wordt ook gesproken van verval van voedsel als onderdeel van het bredere begrip bederf, terwijl houdbaarheidsdatum vaker wordt gebruikt voor consumentenproducten.

In juridische en financiële context duidt verval op het verlopen van rechten of termijnen. Een vordering kan vervallen na het verstrijken van een vervaltermijn; een contract of vergunning kan na verloop van tijd ongeldig worden. De term vervaldatum wordt vaak gebruikt om de datum aan te geven waarop een financieel instrument, krediet of overeenkomst vervalt. Verjaring verwijst naar het langer durende proces waarbij een recht van vordering verdwijnt doordat een bepaalde tijd is verstreken.

Etymologisch gezien is verval afgeleid van vervallen, letterlijk "ineens vallen" of "niet langer blijven gelden". In het dagelijks taalgebruik kan men spreken van een vervallen paspoort, vervallen optie of vervallen concessie, wat betekent dat ze niet langer geldig zijn.

Zie ook: vervaldatum, vervaltermijn, verjaring, houdbaarheidsdatum.