halfwaardetijd
Halfwaardetijd, ook halveringstijd genoemd, is de tijd die verstrijkt totdat een hoeveelheid van een stof, of de concentratie daarvan, tot de helft van de beginwaarde is teruggebracht. Het begrip wordt toegepast in verschillende vakgebieden, waaronder radioactief verval, chemische reacties, farmacokinetiek en milieuwetenschappen. In radioactiviteit beschrijft de halfwaardetijd hoe snel een isotoop verdwijnt; in farmacologie geeft hij aan hoe lang het duurt voordat een geneesmiddel uit het lichaam is verminderd tot de helft van de concentratie.
Voor puur exponentieel verval geldt N(t) = N0 · 2^(-t/t1/2) of N(t) = N0 e^(-λ t), waarbij t1/2 = ln(2)/λ.
Voorbeelden: koolstof-14 heeft een halveringstijd van circa 5730 jaar; uranium-238 circa 4,47 miljard jaar; in de
Metingen van de halfwaardetijd komen voort uit observaties van de afname van activiteit of concentratie over