grondteelt

Grondteelt is het telen van gewassen in de bodem, waarbij de bodem zelf als draag- en voedingsmedium fungeert. Deze vorm van teelt kan plaatsvinden in het open veld en in kassen waar de planten wortelen in de volle grond, maar wordt ook gebruikt voor glastuinbouw als er sprake is van bodemgebruik in plaats van teelt op substraat. Grondteelt staat in contrast met substraatteelt, waarbij de plant in controleerbare media zoals kokos, steenwol of perliet groeit.

Voorbereiding en beheer van de bodem zijn centrale elementen. Belangrijke aspecten zijn bodembewerking om structuureigenschappen en drainage te verbeteren, bodembeheer met voldoende organische stof en bemesting, en het handhaven van een geschikte pH. Een systeem van gewasrotatie helpt bodembalans en vermindert ziekten en schadelijke plagen. Watergift en drainage worden afgestemd op de bodem en de gewasnood, vaak met irrigatie- en drainagepunten die efficiënt zijn. Onkruidbestrijding geschiedt mechanisch, chemisch of door geïntegreerde teeltmaatregelen. Duurzaamheid komt terug in het gebruik van groenbemesters, organische meststoffen en bodembeheer om verdichting, uitspoeling en verzilting te voorkomen.

Toepassingen en gewassen variëren van aardappelen, uien, wortelen en koolgewassen tot granen en peulvruchten op het open veld; in de glastuinbouw gaat het om bodemteelt in kas tegen het substraatkader, met gewassen als tomaat, paprika, komkommer of sla die in of op de bodem worden geteeld. Voordelen van grondteelt zijn vaak lagere operationele kosten en een vertraagde afhankelijkheid van geïmporteerde substraten, terwijl nadelen onder meer kwetsbaarheid voor weersinvloeden, bodemdegradatie en bodemgebonden ziektes omvatten.