grondbedekking

Grondbedekking is een verzamelterm voor een plantlaag of materialen die de bodem bedekken met als doel erosie te voorkomen, onkruid onderdrukken en vochtverlies te beperken. Er zijn levende grondbedekkers, kruipende en laagblijvende planten die zich over het oppervlak uitspreiden, en niet-levende grondbedekking zoals mulch of bodembedekkende materialen die de bodem beschermen zonder wortelgroei.

Voordelen van grondbedekking zijn onder meer verbeterde bodemstabiliteit op hellingen, minder onkruiddruk, behoud van vocht in de bodem, temperatuurregulatie en biodiversiteit in de tuin. Daarnaast kan een gezonde grondbedekking esthetiek geven en het onderhoud verlagen doordat minder bemesting en maaien nodig is.

Bij de keuze spelen factoren als zonlicht (volle zon versus schaduw), bodemtype (zand, klei, leem), drainage, klimaat en gewenste uitstraling een rol. Sommige soorten verspreiden zich snel en kunnen in bepaalde klimaten invasief zijn; daarom is het belangrijk lokale aanbevelingen te volgen en regelmatig te controleren.

Levende bodembedekkers zijn onder meer Sedum-soorten (vetkruiden), Ajuga reptans (kogelbloem), Vinca minor (maartsvaren), Pachysandra terminalis, Epimedium en Thymus serpyllum (kruiptijm). Toepassingen variëren van groene daken tot bodembedekking langs paden, op hellingen en in bostuinen. Voor winter- en seizoensplanning zijn er zowel wintergroene als bladverliezende varianten beschikbaar.

Onderhoud is doorgaans beperkt: na de vestiging groeien veel soorten langzaam verder en vergen ze weinig onderhoud, eventueel snoeien om de gewenste vorm en verspreiding te controleren, en af en toe bemesten of onkruid bestrijden.

---