drogingproces

Een drogingproces is het verwijderen van vocht uit een materiaal om een gewenst restvochtgehalte te bereiken. Droging vindt plaats in sectoren zoals voedingsmiddelen, farmacie, textiel, papier en keramiek en heeft als doel houdbaarheid te verlengen, verwerking te vergemakkelijken en producteigenschappen te controleren.

Het basismechanisme is verdamping: warmte bevordert de omzetting van water naar damp, waarna vocht uit het materiaal naar de oppervlakte diffundeert en wordt verwijderd door een droogmedium zoals warme lucht of straling. Droging verloopt meestal in twee fasen: in de constante droogfase kan verdamping bij een relatief constante snelheid plaatsvinden terwijl het oppervlak vochtig blijft; in de vallende droogfase wordt de snelheid beperkt door transport van vocht door het materiaal zelf.

Veelvoorkomende drogingstechnieken zijn convectief drogen met warme lucht (waarbij de luchtstroom vocht afvoert), contactdrogen zoals trommeldrogen of banddrogen, infrarood- en microgolfstraling, en gespecialiseerde vormen zoals vacuüm- en vriesdrogen. De keuze hangt af van het type product, gewenste kwaliteit en energie-efficiëntie.

Factoren die de droogsnelheid bepalen zijn onder meer de eigenschappen van het materiaal (porositeit, vochtbinding, dichtheid), de initiële vochtinhoud, de temperatuur en samenstelling van het droogmedium, luchtvochtigheid en -snelheid, en de geometrie en dikte van het product. Ook de gewenste eindkwaliteit, zoals kleur, structuur en voedingswaarde, spelen een rol.

Metingen en controle richten zich op vochtgehalte en vochtverlies, bijvoorbeeld via loss-on-drying of inline vochtmeters. Doel is het stabiliseren van rendement, productkwaliteit en energieverbruik, terwijl kwaliteits- en veiligheidsnormen worden nageleefd.