vochtgehalte

Vochtgehalte is de hoeveelheid water die aanwezig is in een stof. Het wordt meestal uitgedrukt als een percentage van de totale massa of als een verhouding ten opzichte van de droge massa. Er bestaan verschillende definities, waaronder het vochtgehalte op nat gewicht (wet basis) en op droog gewicht (droog basis).

Metingen: de meest voorkomende methode is verlies door droging (loss on drying, LOD). Een monster wordt gewogen, gedroogd tot constant gewicht en vervolgens de watermassa berekend. Moderne apparaten gebruiken ook vochtmeters of infraroodanalyse. Voor zeer lage vochtgehalten kan Karl Fischer-titratie worden toegepast. De vochtgehalte-waarde kan worden uitgedrukt als MC_wet = (m_water / m_totaal) × 100% of MC_droog = (m_water / m_droog) × 100%.

Toepassingen: in voeding bepaalt het vochtgehalte de textuur, stabiliteit en houdbaarheid; veel producten hebben specifieke gewenste bereiken. In de bodem is het vochtgehalte cruciaal voor planten, waterretentie en bodemfysische eigenschappen. In bouwmaterialen en hout beïnvloedt vocht de sterkte, dimensionale stabiliteit en risico op schimmelvorming of beschadiging. Voor biobrandstoffen beïnvloedt vocht het energiegehalte en de opslagveiligheid.

Standards en methoden: er bestaan gestandaardiseerde methoden (bijvoorbeeld oven-droogmethoden binnen voedsel- en bouwnormen, ISO- en ASTM-normen) en apparaten zoals vochtmeters. Rapportering kan gebeuren op nat gewicht of droog gewicht, afhankelijk van de gebruikte definitie. Bij metingen moet rekening worden gehouden met verdamping van vluchtige stoffen en temperatuursinvloeden.

Zie ook: relatieve vochtigheid, wateractiviteit.