energieefficiëntie

Energieefficiëntie is het vermogen om energiediensten te leveren—zoals verwarming, koeling, verlichting, transport en productie—met zo weinig mogelijk energieverbruik. Het begrip beschrijft de relatie tussen de geleverde dienst en de gebruikte energie en onderscheidt zich van energiebesparing, waarbij in algemene zin minder energie wordt ingezet. Doel is om dezelfde of betere prestaties te realiseren met minder energie.

Technische vooruitgang, gedragsverandering en regelgevende kaders dragen bij aan efficiëntie. Voorbeelden zijn betere isolatie en beglazing in gebouwen, efficiëntere apparaten en LED-verlichting, warmtepompen en recuperatie van restwarmte, plus efficiënte aandrijfsystemen. Slimmere besturing, automatisering en onderhoud verbeteren también het energieverbruik. Beleidsinstrumenten zoals normen, certificering en energielabels stimuleren investeringen in efficiënte technologieën en leveren gegevens voor vergelijking.

Toepassingsgebieden zijn onder meer gebouwen, industrie en transport. In gebouwen gaat het om betere bouwkwaliteit, ventilatie en slimme systemen. In de industrie vormt procesoptimalisatie en energie-intensieve motoren, recuperatie en afvalwarmte een groot deel van de besparingen. In transport dragen zuinige voertuigen, elektrische aandrijving en logistieke optimalisatie bij aan efficienciekosten. Ook sectoren als datacenters proberen efficiëntie te verbeteren vanwege hoge energiebehoefte.

Metingen en beleid spelen een centrale rol. Veelgebruikte indicatoren zijn eindenergie en primaire energie, en certificeringen zoals energielabels. Op communautair niveau sturen richtlijnen zoals de Energy Efficiency Directive en de Energy Performance of Buildings Directive (EPBD) de normen en doelstellingen. De baten van energieefficiëntie bestaan uit lagere energiekosten, minder CO2-uitstoot en betere energzekerheid, maar investeringskosten en rebound-effect vormen aandachtspunten.