Home

consistantie

Consistentie is een Nederlands begrip dat in verschillende vakgebieden voorkomt en doorgaans verwijst naar de kwaliteit van samenhang, uniformiteit of dikte. De correcte spelling in moderne standaardtaal is consistentie. In oudere teksten kan men soms een afwijkende vorm tegenkomen, maar die is niet de standaard.

Er zijn drie hoofdbetekenissen. Ten eerste gaat het om logische en structurele samenhang: een stelsel of verhaal

De term wordt dus in uiteenlopende contexten gebruikt; meestal blijft de kern van het begrip gelijk, namelijk

Zie ook: consistente spelling, data‑integriteit, coherentie, convergentie van schatters.

is
consistent
wanneer
het
intern
geen
tegenstrijdigheden
bevat
en
de
onderdelen
op
elkaar
aansluiten.
In
wiskunde,
logica
en
informatica
spreekt
men
dan
over
een
consistente
theorie
of
een
consistente
redenering.
Ten
tweede
beschrijft
consistentie
de
fysieke
textuur
of
dikte
van
een
stof
of
mengsel,
bijvoorbeeld
een
soep
met
een
romige
consistentie
of
een
pasta
met
een
stevige
consistentie.
Ten
derde
geldt
consistentie
in
data
en
statistiek:
een
estimator
is
consistent
wanneer
hij
bij
toenemende
steekproefgrootte
steeds
dichter
bij
de
ware
waarde
komt;
in
databases
spreekt
men
van
data‑consistentie
wanneer
verschillende
kopieën
van
een
record
overeenkomen.
de
afwezigheid
van
tegenstrijdigheden
of
de
mate
van
uniformiteit.
In
wetenschappelijke
teksten
wordt
vaak
expliciet
gemaakt
welke
dimensie
van
consistentie
wordt
bedoeld,
zodat
de
betekenis
duidelijk
blijft.