Vektorgraafika

Vektorgraafika, ook wel vector graphics genoemd, beschrijft beelden met wiskundige formules die punten, lijnen, curven en vormen definiëren. In tegenstelling tot rasterafbeeldingen, die bestaan uit pixels, is vektorgrafika schaalbaar zonder kwaliteitsverlies omdat de voorstelling afhankelijk is van wiskundige beschrijvingen en niet van een vast pixellijn.

Bestandsformaten en gebruik: vectorafbeeldingen slaan instructies op voor vormen en paden. Veelvoorkomende formaten zijn SVG (open standaard), AI (Adobe Illustrator), EPS en PDF, evenals WMF/EMF in sommige omgevingen. Op scherm wordt vector meestal gerasterd bij weergave, zodat de afbeelding op elk schaalniveau kan worden getoond nadat deze is omgezet naar pixels. Vector is ook fundamenteel voor fonts en veel technische tekeningen.

Voordelen: op elke resolutie scherp weer te geven, bewerkbaar zonder kwaliteitsverlies, vaak efficiënter voor eenvoudige Graphics en tekst, en ideaal voor logo’s, pictogrammen en illustraties die meerdere schalen vereisen. Bestanden kunnen eenvoudiger hergebruikt worden in verschillende media zonder verlies van kwaliteit.

Nadelen: minder geschikt voor fotorealistische beelden; complexe scènes kunnen grote of ingewikkelde bestanden opleveren; rendering op apparaten vereist rasterisatie, wat de prestaties kan beïnvloeden; compatibiliteit en renderingskwaliteit kunnen variëren tussen programma’s.

Toepassingen: logo- en pictogramontwerp, typografie en outlines van lettertypen, technische tekeningen, kaarten en diagrammen, vectorillustraties voor drukwerk en webgraphics. Vectorformaten blijven een standaardkeuze waar schaalbaarheid en bewerkbaarheid centraal staan.

Geschiedenis en standaarden: vectorweergave ontstond met plotters en drukwerktoepassingen. PostScript en PDF hebben een grote rol gespeeld in professioneel drukwerk. SVG groeide als open webstandaard, terwijl AI en EPS nog steeds veelvuldig in ontwerpsoftware worden gebruikt.