renderingskwaliteit

Renderingskwaliteit is de mate waarin een gerenderd beeld of een reeks beelden visueel overeenkomt met de gewenste realiteit of stijl. Het omvat zowel fotorealistische als stilistische renderingen en wordt bepaald door beeldnauwkeurigheid, details en de afwezigheid van storende artefacten. In computergraphics beïnvloeden meerdere factoren de renderingskwaliteit: samplingdichtheid, antialiasing, shadingmodellen, materialerepresentatie, texturen, schaduwen, reflections en refracties, global illumination, caustics, kleurbeheer en tone mapping, plus eventuele post-processing.

In verschillende domeinen gelden afwijkende kwaliteitsdoelen. Architectuur- en productrendering streeft vaak naar fotorealisme via fysiek gebaseerde rendering (PBR), realistische belichting, belichtingseffecten, diepte en realistische atmosferiek zoals beweging en scherptediepte. Real-time rendering, bijvoorbeeld in games en VR, moet een balans vinden tussen kwaliteit en prestaties; technieken zoals level of detail, denoising, temporale antialiasing en frame-smoothing komen hierbij kijken. Voor academische en visuele data kan leesbaarheid en waarheidsgetrouwe representatie prioriteit krijgen boven hyperrealistische details.

Kwaliteit wordt zowel objectief als subjectief beoordeeld. Objectieve metrics zoals PSNR en SSIM bestaan, maar zeggen mogelijk niet alles over perceptuele fideliteit. Subjectieve evaluatie door kijkers en klanten is gebruikelijk, vaak via gestandaardiseerde reviewprocessen of referentiebeelden. Technische praktijken zoals kleurbeheer, lineaire workflow, calibratie van monitors en correcte gammaafhandeling dragen bij aan consistente renderingskwaliteit. In workflows wordt kwaliteit vaak gedefinieerd via doelresolutie, beeldaantal of licht- en materiaaleigenschappen, met iteratieve evaluatie en feedback.