compatibiliteit

Compatibiliteit is de mate waarin twee of meer systemen, componenten, processen of mensen op elkaar zijn afgestemd zodat ze samen effectief kunnen functioneren. Het begrip wordt gebruikt in diverse domeinen, waaronder technologie, relaties en chemie of materiaalwetenschap.

Technische compatibiliteit betreft interfaces, dataformaten en protocollen waardoor systemen en software kunnen samenwerken. Sociale of relationele compatibiliteit verwijst naar gedeelde waarden, communicatiestijl en verwachtingen tussen mensen. Chemische en materiaalkundige compatibiliteit gaat over de interactie tussen stoffen en materialen en de stabiliteit van combinaties.

Beoordeling gebeurt met compatibiliteitstesten, interoperabiliteitsonderzoek en het toepassen van normen en specificaties. Voor ICT is backward compatibility en forward compatibility belangrijk; in de industrie worden compatibiliteitsmatrices en testcases gebruikt om mismatches te identificeren.

Toepassingen variëren: in informatietechnologie zorgt compatibiliteit er vaak voor dat hardware en software van verschillende fabrikanten samen werken; in relaties helpt compatibiliteit bij het afstemmen van verwachtingen; in chemie bepaalt compatibiliteit of materialen veilig en stabiel samen kunnen worden gebruikt.

Uitdagingen omvatten veroudering van standaarden, proprietary formaten en versieconflicten. Oplossingen zijn standaardisatie, adapters en brugtechnieken, ontwerp voor modulariteit en open standaarden, en voortdurende evaluatie van specificaties. Zie ook: interoperabiliteit en standaarden.