Schengenruimte

Schengenruimte, ook wel het Schengengebied genoemd, is een gebied waarin het vrije verkeer van personen grotendeels zonder grenscontroles tussen de deelnemende landen mogelijk is. Het gebied heeft een gezamenlijke externe grens en een gemeenschappelijk beleid voor visum, grenscontrole en veiligheid. Binnenlandse grenscontroles worden doorgaans niet uitgevoerd, hoewel lidstaten in uitzonderlijke situaties tijdelijk controles kunnen invoeren.

As of, the Schengenruimte consists of 27 states: 23 EU member states and four non-EU states that participate via bilaterale regelingen. The EU-lidstaten in Schengen zijn Oostenrijk, België, Kroatië, Tsjechië, Denemarken, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Polen, Portugal, Slowakije, Slovenië, Spanje en Zweden. De vier niet-EU-landen die deelnemen zijn IJsland, Liechtenstein, Noorwegen en Zwitserland. Ierland maakt geen deel uit van Schengen en Cyprus, Roemenië en Bulgarije maken geen deel uit van het gebied.

Het beleid omvat een gemeenschappelijke visumpolicy en een systeem voor reis-, politie- en veiligheidscoördinatie. Reizigers uit veel landen kunnen met een kort verblijf van maximaal 90 dagen binnen 180 dagen reizen op basis van een Schengenvisum of visumvrij toegang; reizigers uit visumvrije landen zullen in de toekomst waarschijnlijk een elektronische reisautorisatie nodig hebben via ETIAS voordat zij reizen. De ontwikkeling van systemen zoals ETIAS en EES, samen met het Schengen Information System (SIS), versterkt de grensbewaking en gegevensuitwisseling. Frontex, de EU-grensautoriteit, coördineert ook grensbeheer en ondersteuning aan lidstaten.

Schengenruimte is niet identiek aan de EU. Verschillende niet-EU-staten maken wel deel uit van het gebied, terwijl sommige EU-lidstaten buiten Schengen blijven. De samenstelling kan veranderen door toetreding of uitsluiting van staten.