Home

Schematheorieën

Schematheorieën zijn theoretische kaders over hoe kennis is georganiseerd en gebruikt in de menselijke cognitie. Ze veronderstellen dat informatie wordt opgeslagen in mentale schemas, die algemene kennis bevatten over situaties, gebeurtenissen, personen en objecten. Deze schemas dienen als voorkennis: ze sturen waarneming, interpretatie en geheugen door verwachtingen te leveren en nieuw bewijs te interpreteren in het licht van wat men al weet. Bij verwerking spelen top-down processen een rol: wat men verwacht beïnvloedt wat men waarneemt.

Schemas ontwikkelen zich door ervaring en kunnen worden aangepast wanneer nieuwe informatie niet goed past. Dit

Historisch zijn schematheorieën verankerd in de reconstructieve aard van geheugen (Bartlett) en de ontwikkelingstheorie van Piaget,

Toepassingen van schematheorieën liggen in onderwijsontwerp, lesmaterialen, media en communicatie, en in onderzoek naar geheugen en

gebeurt
via
assimilatie,
waarbij
nieuwe
informatie
in
het
bestaande
schema
past,
en
via
accommodatie,
waarbij
het
schema
zelf
wordt
gewijzigd
om
beter
aan
te
sluiten
bij
de
werkelijkheid.
Typen
schemas
zijn
onder
meer
gebeurtenis-schemas
(scripts)
die
de
opeenvolging
van
handelingen
in
een
situatie
beschrijven,
persoons-
en
zelfschemas
die
ideeën
geven
over
mensen
en
het
zelf,
en
rol-schemas
die
bij
sociale
interacties
gelden.
en
zijn
ze
verder
uitgewerkt
in
informatieverwerkende
modellen
door
onder
anderen
Rumelhart
en
collega’s.
In
de
literatuur
vormen
schemas
ook
de
basis
voor
tekstbegrip,
sociale
cognitie
en
zelfconcept.
Bewijs
uit
experimenten
laat
zien
dat
schemas
het
geheugen
en
interpretatie
vergemakkelijken,
maar
ook
kunnen
leiden
tot
geheugenvervormingen
en
biases
bij
waarneming
en
herinnering.
getuigenverklaringen.
Kritieken
richten
zich
op
vaagheid
van
definities
en
moeilijkheden
bij
operationalisering
en
herhaalbaarheid;
moderne
benaderingen
integreren
inzichten
uit
aanverwante
modellen
en
computer-
en
neurale
benaderingen
om
situationele
representaties
en
dynamische
kennisstructuren
beter
te
begrijpen.