Home

Endometriose

Endometriose is een chronische aandoening waarbij weefsel dat lijkt op het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeit. Meestal komen deze endometroïde-achtige plekjes voor op de eierstokken, in de bekkenholte, op het buikvlies, maar ze kunnen ook voorkomen in de darmen, de blaas of andere organsystemen. Het weefsel reageert op de vrouwelijke hormonen en kan tijdens de menstruatie bloeden, wat ontsteking, verklevingen en pijn veroorzaakt.

Symptomen variëren, maar veel voorkomende klachten zijn een chronische bekkenpijn, hevige menstruatiepijn (dysmenorroe), pijn tijdens of

Oorzaken zijn multifactorieel en blijven onderwerp van onderzoek. Theorieën omvatten retrograde menstruatie, genetische aanleg, immuun- en

Diagnose wordt gesteld op basis van medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en beeldvorming; transvaginale echografie en MRI

Behandeling is afgestemd op klachten, leeftijd, en kinderwens. Mogelijkheden omvatten pijnstillers zoals NSAID’s, hormonale therapie (bv.

Prognose is chronisch van aard; sommige vrouwen ervaren verbetering tijdens zwangerschap, maar recidief na behandeling komt

na
de
gemeenschap
(dyspareunie),
pijn
bij
het
plassen
of
bij
de
stoelgang,
en
soms
onvruchtbaarheid.
De
ernst
van
de
klachten
staat
niet
altijd
in
verhouding
tot
de
hoeveelheid
aangetast
weefsel.
De
diagnose
kan
lang
op
zich
laten
wachten
vanwege
de
wisselende
symptomen
en
het
ontbreken
van
een
eenvoudige
test.
ontstekingsprocessen,
en
omgevingsfactoren.
Er
is
geen
enkelvoudige
oorzaak.
helpen
bij
opsporing.
De
definitieve
diagnose
is
vaak
laparoscopisch
bevestigd
met
histopathologisch
onderzoek.
gecombineerde
anticonceptie,
progestagenen,
GnRH-agonisten/antagonisten,
aromatase-remmers),
en
het
gebruik
van
een
levonorgestrel-IUD.
Chirurgie
kan
endometroïde
implantaten
verwijderen
en
verklevingen
oplossen,
vaak
met
behoud
van
vruchtbaarheid.
geregeld
voor.
Endometriose
heeft
invloed
op
de
kwaliteit
van
leven
en
kan
de
vruchtbaarheid
beïnvloeden.
Epidemiologisch
gezien
ontstaat
het
bij
ongeveer
5-10%
van
vrouwen
in
de
vruchtbare
leeftijd,
en
de
diagnose
gebeurt
soms
met
aanzienlijke
vertraging.