wachten

Wachten is een Nederlands werkwoord met de hoofdbetekenis om op een plek te blijven totdat iets gebeurt of iemand arriveert. Het kan ook verwijzen naar het tonen van geduld, bijvoorbeeld wachten op een bericht, een afspraak of beter weer.

Etymologie en verwantschap: wachten is van Germaanse oorsprong en verwant aan het Duitse wachen, wat “watchen” of “wakker blijven” betekent. In het Nederlands wordt wachten meestal als een intransitief werkwoord gebruikt, maar men zegt ook wachten op iemand of iets.

Vervoeging en vormen: infinitief wachten. Tegenwoordige tijd: ik wacht, jij/u wacht, hij/zij wacht, wij wachten, jullie wachten, zij wachten. Verleden tijd: ik wachtte, jij wachtte, u wachtte, hij/zij wachtte; wij wachtten, jullie wachtten, zij wachtten. Voltooid deelwoord: gewacht. Hulpwerkwoord in de voltooide tijd: hebben gewacht. Een veelgebruikt verwant werkwoord is afwachten: wachten op de uitkomst of beslissing, vaak samen als afwachten.

Gebruik en uitdrukkingen: met op wordt het meestal gevolgd door een voorwerp, zoals wachten op de trein of wachten op iemands antwoord. Uitdrukkingen als even wachten zijn gebruikelijk in gesproken taal. In combinatie met de tijdsbepalingen wordt ook vaak gesproken over de wachttijd en de wachtkamer (bijvoorbeeld in een ziekenhuis of op het treinstation). Het zelfstandig naamwoord het wachten verwijst naar de tijdsduur van het wachten, en wachtwoorden bevat dezelfde wortel van wachten.

Zie ook: wachttijd, wachtrij, wachtkamer, wachtwoord. Wachten is een algemene en frequente handeling in het dagelijks leven, van persoonlijke verplichtingen tot publieke dienstverlening en vervoer.