Vervoeging

Vervoeging is het proces waarbij een werkwoord wordt aangepast aan tijd, persoon en getal. In het Nederlands worden werkwoorden bovendien vervoegd naar wijs en aspect, en worden niet-finite vormen gebruikt voor infinitief en deelwoorden. Finiete vormen geven aan wie de handeling uitvoert en wanneer: tegenwoordige tijd (ik loop, jij loopt, hij loopt, wij lopen, jullie lopen, zij lopen), verleden tijd (ik liep, jij liep, hij liep, wij liepen, jullie liepen, zij liepen). De toekomende tijd wordt meestal uitgedrukt met het hulpwerkwoord zullen of met perifrases als 'gaan lopen' of 'zullen lopen'. Voltooid verleden tijd en andere samengestelde tijden worden gevormd met hebben of zijn plus het voltooid deelwoord (gelopen, geweest, gedaan). Het voltooid deelwoord wordt ook gebruikt bij de passieve vorm.

Woordgroepen en klassen: regelmatige (zwakke) werkwoorden volgen een vast patroon in verleden tijd en in het voltooid deelwoord (bijv. werken – werkte – gewerkt). Onregelmatige (sterke) werkwoorden veranderen van klinker in de verleden tijd en hebben vaak onregelmatige voltooid deelwoorden (lopen – liep – gelopen). Gemengde werkwoorden combineren kenmerken van beide groepen (bijv. brengen – bracht – gebracht).

Niet-finite vormen omvatten het infinitief (leren), de -ende vorm (lerend, lopend) en het voltooid deelwoord (geleerd, gelopen). De passieve stem wordt gevormd met worden plus het voltooid deelwoord (Het boek is gelezen). Modale werkwoorden zoals kunnen, moeten en willen hebben speciale vervoegingen maar blijven modaal in betekenis.