Eigenzinnig

Eigenzinnig is een Nederlandse bijvoeglijk naamwoord dat een persoon of diens handelen beschrijft als onafhankelijk van anderen, met een eigenzinnig denk- en handelingspatroon. Iemand die eigenzinnig is, volgt vaak zijn of haar eigen ideeën en overtuigingen, ook als die afwijken van de norm, regelgeving of autoriteit. De term kan neutraal of positief klinken (een creatieve, oorspronkelijke aanpak) en kan neigen naar negatief als men het als koppig of eigenwillig karakter interpreteert.

Etymologie en nuance: het woord is opgebouwd uit eigen en zinnig (betekenend 'redelijk, verstandig'). Daarmee verwijst het naar het idee van handelen vanuit eigen zin of eigen logica. In gebruik ligt de nadruk meestal op het zelf bepalen van de richting, in tegenstelling tot volgen of gehoorzamen. Vergelijkbare termen zijn eigenwijs en koppig; eigenzinnig kan milder en vaak bewonderend overkomen, terwijl eigenwijs of koppig vaker negatief of sturend klinkt.

Gebruik en connotatie: in beschrijvende taal of literaire contexten is eigenzinnig vaak positief of bewonderend wanneer iemand innovatieve ideeën heeft. In formele of conflictrijke situaties kan het een aanduiding zijn van weerstand tegen conformiteit of autoriteit. Voorbeelden: “De kunstenaar blijft eigenzinnig en laat zich niet sturen”; “Zij heeft een eigenzinnige aanpak die vaak tot verrassende resultaten leidt.”