Basevorm

Basevorm, ook wel base form of lemma genoemd, is de vorm van een woord die als uitgangspunt dient in lexicografie, richting taalonderwijs en taalverwerking. Het is de vorm waarmee een woord in woordenboeken wordt vermeld en waarop afgeleide vormen worden teruggebracht. In veel contexten valt de basevorm samen met het lemma, de canonieke vorm die als referentie dient voor grammaticale analyses.

De invulling van de basevorm verschilt per woordklasse. Bij werkwoorden is de basevorm vaak de infinitief, bijvoorbeeld lopen, werken, slapen; alle andere vormen (loopt, liep, gelopen) zijn afgeleiden van deze basevorm. Bij zelfstandige naamwoorden is de basevorm meestal de enkelvoudige, onbepaalde vorm (het boek, een boek). Bijvoeglijke naamwoorden gebruiken vaak de positieve vorm als basevorm (groot). In talen met complexere morfologie kan de keuze van de basevorm per taal of per lexiconregel variëren, maar het doel blijft hetzelfde: een enkelvoudige, representatieve vorm die alle afgeleide vormen beschrijft.

In de natuurlijke taalverwerking wordt lemmatization gebruikt om inflectionele vormen terug te brengen naar de basevorm of lemma. Dit vergemakkelijkt taken zoals zoekopdrachten, concordantie-analyses en vergelijking van woorden met vergelijkbare betekenis, zelfs wanneer ze in verschillende vormen voorkomen. Hoewel basevorm en lemma in veel bronnen gelijkluidend zijn, kunnen definities variëren afhankelijk van taalwetenschappelijke of lexicografische keuzes.