zenuwblokkades

Zenuwblokkades zijn medische ingrepen waarbij een lokaal anestheticum dichtbij een zenuw of zenuwplexus wordt geïnjecteerd om pijnsignalen te onderbreken. Ze kunnen diagnostisch zijn (om de herkomst van pijn vast te stellen) en therapeutisch (om pijn te verminderen of tijdelijk uit te schakelen). Vaak wordt een blokkade toegepast bij rug-, nek-, schouder-, heup- of beenpijn, radiculopathie, neuropathische pijn of kankergerelateerde pijn.

De ingreep wordt doorgaans uitgevoerd door een anaesthesioloog of een pijnspecialist. Beeldvorming zoals echografie of fluoroscopie helpt bij de juiste plaatsing. Een enkele injectie komt het vaakst voor; soms wordt een katheter geplaatst voor voortdurende of herhaalde toediening van anestheticum. Corticosteroïden worden soms aan het middel toegevoegd om ontsteking te verminderen en langdurigere verlichting te bereiken.

Het effect is meestal tijdelijk: pijnvermindering kan uren tot dagen aanhouden; langere blokkades zijn mogelijk bij herhaalde toediening en kunnen tijdelijk leiden tot langere pijnreductie. Bij chronische pijn kan een blokkade diagnostisch zijn en vervolgens gepaard gaan met aanvullende behandelopties zoals fysiotherapie of medicatie.

Veiligheid en risico’s: mogelijke bijwerkingen zijn pijn op de injectieplaats, bloedingen, infectie, gevoelloosheid of zwakte van aangrenzende spieren, en zeldzame allergische reacties. Een systemische toxiciteit van het lokaal anestheticum (LAST) is een potentieel ernstig maar zeldzaam risico. Bij blokkades nabij de longen, zoals interscalene of supraclaviculaire blokkades, kan een pneumothorax voorkomen. Contra-indicaties omvatten infectie op de injectieplaats, onbeheersbare coagulopathie, allergie voor de gebruikte medicijnen of duidelijke patiëntweigering.