pijnreductie

Pijnreductie is het proces van het verminderen van pijnervaring en de daarmee samenhangende beperkingen en ongemakken door middel van medicamenteuze en niet-medicamenteuze maatregelen. Het doel is adequate pijncontrole, verbetering van functie en kwaliteit van leven, met zo min mogelijk bijwerkingen. Pijn kan acuut of chronisch zijn en kan nociceptieve, neuropathische of gemengde oorzaken hebben. De behandeling stemt de gekozen strategie af op de aard, duur en oorzaak van de pijn, evenals op de individuele situatie van de patiënt.

Behandelingsstrategie en aanpak. Pijnreductie gebeurt vaak via multimodale analgesie: verschillende behandelingen tegelijkertijd worden gebruikt om pijn effectief te verlichten met zo min mogelijk bijwerkingen. Bij farmacologische behandelingen worden vaak paracetamol en NSAID’s ingezet als basis, met toevoeging van adjuvantia zoals antidepressiva of anticonvulsiva bij neuropathische pijn. In selectieve gevallen kunnen opioïden aan bod komen, waarbij de dosering en route (bijv. oraal, patch) zorgvuldig worden afgestemd en veiligheidsmaatregelen gelden. Niet-farmacologische maatregelen omvatten fysiotherapie, beweging en oefentherapie, pijneducatie, cognitieve gedragstherapie, ontspanningstechnieken, acuptuur, TENS, en warmte- of koudeapplicaties. Interventies zoals regionale anesthesie, blokkades of andere pijnspecialistische technieken kunnen bij specifieke aandoeningen worden toegepast.

Evaluatie en veiligheid. Pijnreductie vereist regelmatige evaluatie van pijnintensiteit, functionaliteit en bijwerkingen, vaak met behulp van gestandaardiseerde pijnschaal en functionele doelen. Behandeling moet worden afgestemd op kwetsbare groepen zoals kinderen, ouderen en patiënten in palliatieve zorg en vereist vaak een multidisciplinair team. Het uitgangspunt is een zo hoog mogelijke pijnreductie met behoud van kwaliteit van leven en minimale risico’s.