wegdoen

Wegdoen is een Nederlands werkwoord met de betekenis van iets verwijderen, wegleggen, of kwijt raken; het kan zowel letterlijk als figuurlijk worden gebruikt. Het duidt aan dat iets uit een ruimte of uit iemands bezit verdwijnt, vaak omdat het niet meer nodig is of als rommel wordt beschouwd. Het kan ook figuurlijk gebruikt worden, bijvoorbeeld bij ideeën of gebruiken die men achter zich laat.

Grammaticaal is wegdoen een separabel werkwoord, opgebouwd uit weg (away) en doen (to do). In de tegenwoordige tijd staat het vaak als een gescheiden werkwoord: “Ik doe het weg.” of “Zij doet de rommel weg.” In samenstellingen met andere hulpwerkwoorden blijft de betekenis behouden, en in de voltooide tijd wordt doorgaans het voltooid deelwoord gevormd als weggedaan: “Ik heb het weggedaan.” Deze vorm wordt gebruikt wanneer het object van het wegdoen in het verleden is aangepast of verwijderd.

Gebruik en nuance: wegdoen wordt meestal gebruikt wanneer men iets actief uit een ruimte verwijdert of besluit om iets niet langer te bewaren. Het kan welsluitend betekenen “verwijderen” of “ontdoen van iets,” maar heeft vaak een minder sterke lading dan weggooien, wat expliciet “toward disposal” impliceert. Voor exacte afstand of vernietiging kan weggooien dichterbij de bedoeling liggen, terwijl wegdoen ook kan betekenen dat iets eenvoudig wordt opgeborgen of weggelegd.

Zie ook termen als weggooien (afvoer), verwijderen en opruimen. Wegdoen is gangbaar in zowel informeel als semi-formeel taalgebruik in Nederland en Vlaanderen.