informeel

Informeel is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aanduidt dat iets geen formele regels, procedures of toon heeft. Het wordt gebruikt om een situatie, taal, kledingstijl of gedrag te beschrijven dat minder strikt en ceremonieel is dan wat als formeel wordt gezien. Het tegenovergestelde is formeel. Het woord is afgeleid van formeel met het voorvoegsel in-, dat hier ontkennend werkt.

In de taal- en communicatiecontext verwijst informeel naar taalgebruik dat minder strikt grammaticaal en minder gepolijst is. Informele taal kent vaker spreektaal, afkortingen, slang en directe aanspreekvormen. In formele situaties, zoals officiële correspondentie of protocollaire bijeenkomsten, wordt daarentegen vaak een nettere, gepolijste stijl gebruikt. Naast taal wordt informeel ook toegepast op gedrag, kleding en ontmoetingen, zoals een informeel gesprek of informeel overleg in een werkomgeving.

Andere toepassingsgebieden zijn de economie en het onderwijs. In de economie verwijst informeel vaak naar de informele economie, activiteiten die niet formeel geregistreerd of belast worden. In het onderwijs onderscheidt men informeel leren, dat plaatsvindt buiten het gestructureerde curriculum en spontane, praktijkgerichte ervaringen omvat, tegenover formeel onderwijs dat is vastgelegd in kursschema’s en examens.

Nuanceringen en cultuurvariatie spelen een grote rol: wat in de ene context informeel is, kan in een andere als ongepast gelden. Informele regels en omgangsvormen zijn vaak afhankelijk van sociale verwachtingen, sector, en lokale tradities.