vervoermiddel

Een vervoermiddel is elk systeem, apparaat of voertuig dat wordt gebruikt om personen of goederen van de ene locatie naar de andere te verplaatsen. Het omvat zowel niet-gemotoriseerde als gemotoriseerde vormen van transport, van een fiets of wandelaar tot auto’s, boten, treinen en vliegtuigen. Ook gecombineerde systemen zoals metro en hogesnelheidstreinen vallen hieronder.

Op basis van infrastructuur worden vervoermiddelen vaak onderverdeeld in weg-, spoor-, lucht- en watervervoer, met mogelijkheden voor multimodaal gebruik. Wegvervoer omvat auto’s, bussen en fietsen; spoorvervoer treinen en metro's; luchtvervoer vliegtuigen; watervervoer boten en schepen. Daarnaast bestaan er pijpleidingvervoer en andere systemen. Een opkomende categorie is elektrisch en autonoom vervoer, dat vooral toekomstig verkeer beïnvloedt.

Kenmerken die variëren per type zijn snelheid, capaciteit, actieradius, energietoevoer en infrastructuurbehoefte. Veiligheid en milieu zijn belangrijke overwegingen; regelgeving en standaarden regelen ontwerp, prestaties, vergunningen en onderhoud. De gekozen vorm van vervoer bepaalt vaak ook de kosten en de beschikbaarheid van infrastructuur zoals wegen, sporen, havens en luchthavens.

Vervoermiddelen beïnvloeden de bereikbaarheid van gebieden, economische activiteit en stedelijke planning. Ze bepalen wachttijden, verkeersdruk en leefkwaliteit, en vormen daarmee een kerncomponent van mobiliteit en maatschappelijke ontwikkeling. Duurzaam vervoer streeft naar minder uitstoot, betere efficiëntie en integratie van verschillende modaliteiten, bijvoorbeeld door openbaar vervoer, fietseninfrastructuur en gedeeld vervoer.