termijnbehoud

Termijnbehoud is een term uit het Nederlandse recht die verwijst naar het behoud van tijdslimieten of deadlines in juridische en administratieve procedures. Het begrip komt voort uit de behoefte rechten niet te laten vervallen door vertragingen in procedures of door wijzigingen in beslissingen. In de praktijk gaat het om de vraag of een oorspronkelijke termijn onveranderd blijft, of dat deze termijn op bepaalde momenten wordt verlengd of gespaard door de wet- of regelsystematiek.

De toepasbaarheid van termijnbehoud varieert per rechtsgebied en per regeling. Het kan voorkomen in bestuursrecht, civiel recht, belastingrecht en sociale zekerheid. De exacte werking hangt af van de specifieke wetgeving of regeling die van toepassing is: in sommige gevallen blijft de oorspronkelijke termijn gelden ondanks een herziening van een besluit, in andere situaties kan de termijn tijdelijk worden opgeschort of op een andere manier worden behandeld om oneerlijke bevoordeling of benadeling te voorkomen.

Termijnbehoud staat vaak in contrast met verjaring en met regelingen voor verlenging van termijnen. Verjaring heeft betrekking op het verstrijken van rechten door tijdsverloop, terwijl termijnbehoud meer gericht is op het behoud van de mogelijkheid om iets te doen binnen de afgesproken termijn, ook als er complicaties in het proces zijn opgetreden. De precieze regels zijn meestal terug te vinden in de betreffende wet- en regelgeving en kunnen per sector verschillen.

Zie ook: termijn, verjaring, bezwaar en beroep, bestuursrecht.