smeltgedrag

Smeltgedrag is de verzameling van gedragingen die smeltvissen vertonen in hun natuurlijke leefomgeving. Het onderwerp wordt bestudeerd binnen de ecologie en de visserijwetenschap en omvat onder meer migratie, voedselzoekgedrag, sociale flockvorming en reproductief gedrag. Smeltgedrag verschilt per soort en per omgevingsomstandigheden zoals temperatuur, verlichting en stroming.

In habitats variëren smelt van zeewaterige en estuariene omgevingen tot zoetwaterafvoeren waar ze migreren. Veel smeltsoorten ondergaan langer migraties: ze zwemmen naar rivieren of stromende wateren om te paaien en keren daarna terug naar zee. Tijdens deze processen vormen ze vaak grote scholen, wat de predatie verlaagt en de vissoverleving verhoogt. De timing van migratie is vaak seizoensgebonden en kan reageren op temperatuur, daglengte en getijden.

Het dieet van volwassen smelt bestaat hoofdzakelijk uit zoöplankton en kleine ongewervelde dieren, terwijl jonge smelt zich vooral voeden met drijvend plankton en kleine organismen aan het wateroppervlak. Smelt vertonen vaak gedruisde of gerichte zoektocht naar voedsel en passen hun diepte en schuilplaatsen aan op basis van licht en predatoren.

Tijdens de voortplanting paaien smelt in strenge, vaak schone, habitats zoals rivierzones met grind of visrijke vegetatie. De eitjes worden vaak kleverig afgezet en hechten zich aan substraat. Incubatie duur afhankelijk van watertemperatuur en kan variëren van enkele dagen tot weken.

Smeltgedrag heeft praktische betekenis voor de visserij en ecologische monitoringsprogramma’s, aangezien veranderingen in migratiepatronen en populatiedruk signalen kunnen geven over de gezondheid van het aquatische milieu en de effecten van menselijke activiteiten.