vissoverleving

Vissoverleving is een ecologisch begrip dat de overleving van vissen in een populatie beschrijft. Het gaat om het aandeel individuen uit een cohorte dat op een bepaald moment nog in leven is, uitgedrukt als leeftijdsspecifieke overlevingskansen (lx) of als survivorshipkurven. Deze maatstaf helpt bij het begrijpen van populatiedynamiek en recruitment.

Factoren die vissoverleving beïnvloeden zijn onder andere predatie, voedselbeschikbaarheid, ziekte en parasieten, habitatkwaliteit en watercondities zoals temperatuur, zuurstofgehalte en vervuiling. Ook menselijke invloeden spelen een belangrijke rol, zoals overbevissing, habitatvernietiging en klimaatverandering, die de kansen op overleving kunnen verminderen of juist verschuiven.

Levensloopstrategie en survivorship: veel vissoorten vertonen een Type III-survivorshipcurve, gekenmerkt door hoge sterfte in de larvale fase en een toenemende overleving bij oudere leeftijden. Andere soorten hebben meer constante sterfte of een hoger aandeel nakomelingen met minder ouderdomsduur. De specifieke curve verschilt tussen soorten en hangt af van levensgeschiedenis, voeding en omgevingscondities.

Meetmethoden omvatten cohorttabelbouw, levenscurves (lx), markering en recapturering (mark-recapture), en elektronische tagging om individuele overleving te volgen. In beleid en natuurbeheer wordt vissoverleving gebruikt om populatieniveaus, recruitment en de duurzaamheid van visserij te beoordelen.

Samengevat biedt vissoverleving inzicht in hoe omgevingsfactoren en levensstrategieën samenkomen om de aantallen vissen in een populatie te bepalen. Het is een kernbegrip voor ecologie, ecologisch management en conserveerbeleid.