simplexvirusinfecties

Simplexvirusinfecties zijn infecties bij mensen veroorzaakt door de simplexvirussen HSV-1 en HSV-2, twee leden van het genus Simplexvirus in de familie Herpesviridae. Deze virussen veroorzaken meestal levenslange latente infecties met af en toe recidieven. Latentie vindt plaats in sensorische ganglia, doorgaans het trigeminusganglion bij orale infecties en het sacraal ganglion bij genitale infecties.

Overdracht gebeurt via direct contact met besmette speeksel of genitaliële afscheiding, bijvoorbeeld door kussen of seksuele handelingen. HSV-1 wordt vooral geassocieerd met orale herpes, HSV-2 met genitale herpes, maar elk type kan op beide locaties voorkomen. Ook bij afwezigheid van zichtbare uitbarstingen kan asymptomatische virus-shedding tot besmetting leiden.

Clinische manifestaties variëren. Orale herpes presenteert zich vaak als pijnlijke blaasjes rond de mond, soms gepaard met koorts bij een primair optreden. Genitale herpes veroorzaakt pijnlijke blaasjes of zweren op de geslachtsdelen en verloopt in episodes bij recidieven. Andere aandoeningen omvatten ooginfecties zoals keratitis en, zelden maar ernstig, encefalitis. Bij pasgeborenen kan neonatale herpes voorkomen, vooral bij maternale primaire infectie rond de bevalling.

Diagnostiek gebeurt meestal met polymerasekettingreactie (PCR) van materiaal uit een legeing, soms met virale culture of serologie om eerdere blootstelling aan te tonen. Behandeling omvat antivirale middelen zoals aciclovir, valaciclovir of famciclovir, die de duur van symptomen en besmettelijkheid verkorten maar geen genezing bieden. Bij frequente recidieven kan suppressietherapie worden overwogen.

Preventie richt zich op vermijden van contact tijdens uitbarstingen en, waar mogelijk, veilig seksueel gedrag. Een effectieve vaccinatie is nog niet beschikbaar, hoewel er volop onderzoek is. De prognose is voor gezonde mensen meestal mild; ernstige complicaties komen vooral voor bij immunosuppressie, neonaten of bij complicaties zoals keratitis of encefalitis.