siementen

Siementen zijn de zaden van planten en vormen de belangrijkste eenheid voor voortplanting en dispersie. Een zaad ontstaat na bevruchting en rijpt uit het vruchtbeginsel. In de kern bestaat een zaad meestal uit drie onderdelen: het embryo (de toekomstige plant), een voedselvoorraad (endosperm of reservecellen in cotyledonen) en een beschermende zaadwand (testa). Deze structuur maakt het zaad in staat tijdelijk te overleven onder ongunstige omstandigheden en later te kiemen wanneer de omstandigheden verbeteren.

Zaden komen op verschillende manieren in beweging. Ze kunnen door de wind, water of dieren verspreid raken, of via menselijk handelen, bijvoorbeeld door landbouw en handel. Veel zaden vertonen dormantie: een rusttoestand waardoor kieming wordt uitgesteld totdat de omgeving gunstig is. Kiempoging vereist meestal wateropname (imbibitie), voldoende zuurstof en geschikte temperatuur; vervolgens groeit het embryo uit tot een jonge plant, waarbij de eerste wortel (radicle) en scheut naar buiten komen.

Opslag en beheer zijn belangrijk voor landbouw en natuurbehoud. Zaden kunnen lange tijd bewaard worden bij droge, koele en donkere omstandigheden, waardoor hun kiemkracht behouden blijft. Voor menselijke toepassingen worden zaden gebruikt om gewassen te vermeerderen; daarnaast bestaan er zadenbanken die genetische diversiteit van flora bewaren. Ook bestaan er hybride zaden die specifieke eigenschappen combineren en vaak niet exact herzaaid kunnen worden met dezelfde kenmerken als de oorspronkelijke hybride.

Kortom, siementen verbinden reproductie, dispersie en opslag in planten-ecosystemen en vormen een cruciaal onderdeel van voedselproductie en biodiversiteit.