samenwoont

Samenwoont is de vervoeging van het Nederlandse werkwoord samenwonen in de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd, en verwijst naar de situatie waarin twee of meer personen in één woning samenleven zonder gehuwd te zijn of een geregistreerd partnerschap te hebben. In het dagelijks taalgebruik wordt samwoon vaak gebruikt om relaties weer te geven die gebaseerd zijn op gemeenschappelijke woonruimte, al is het mogelijk dat ook huisgenoten zonder romantische relatie samen een huishouden vormen.

In de praktijk draait samenwonen om het delen van een woning en het al dan niet delen van dagelijkse kosten en taken. De mate van financiële samenwerking kan variëren: sommige paren vormen een gezamenlijke huishouding met gedeelde uitgaven, terwijl anderen meer aparte financiën aanhouden. Een samwoonende relatie kent doorgaans geen automatisch wettelijk vastgelegde vermogensrechtelijke regels zoals bij gehuwden of geregistreerde partners, tenzij partijen zelf een overeenkomst sluiten.

Het juridische kader rond samenwonen verschilt per land en regio. In veel rechtsstelsels geldt dat er geen automatische rechten ontstaan ten aanzien van elkaars eigendom, pensioen of sociale zekerheidsrechten door simpelweg samen te wonen. Partijen kunnen wel via onderlinge overeenkomsten, zoals een samenlevingscontract of huur- en eigendomsafspraken, afspraken vastleggen. Bij kinderen kan het gezins- en ouderlijk recht wel specifieke regels brengen.

Historisch is samenwonen in veel westerse samenlevingen steeds vaker voorkomen, vaak als alternatief voor een huwelijk of als stap in een langdurige relatie. De precieze regels en verwachtingen rondom sam wonen variëren echter sterk tussen culturen en jurisdicties.