sRGBkleursystemen

sRGB-kleursystemen is een term die verwijst naar de standaardkleurruimten die gebaseerd zijn op sRGB. sRGB werd in de jaren negentig ontwikkeld door Hewlett-Packard en Microsoft en vastgelegd als de algemene kleurruimte voor digitale afbeeldingen, displays en het web. De ruimte maakt gebruik van drie primaries (rood, groen en blauw) met een witpunt bij D65 en vormt daarmee een driehoek in de CIE 1931 chrominantie-diagram. Dit geeft een reproduceerbaar kleurengamma dat breed wordt ondersteund door hardware en software.

De sRGB-ruimte gebruikt een niet-lineaire transferfunctie om lineaire luminantie om te zetten naar een beeldsignaal dat geschikt is voor display-technologie. De toonkarakteristiek is gedefinieerd als een piecewise-functie: voor lage waarden wordt een lineaire relatie toegepast, voor hogere waarden volgt een exponentiële respons (ongeveer gamma 2,4) met specifieke offsets. Deze encoder- en decoderfuncties maken sRGB compatibel met standaard beeldvorming en kleurbeheer, terwijl ze tegelijkertijd consistentie bieden over verschillende apparaten.

Toepassing en compatibiliteit: sRGB is de standaard kleurruimte voor het internet en veel consumentenapparatuur. Bestanden, afbeeldingen en webinhoud worden vaak in sRGB opgeslagen om kleurconsistentie te waarborgen, vooral wanneer er geen geavanceerd kleurbeheer wordt toegepast. Het is ook de minst ambitieuze maar meest interoperabele optie vergeleken met bredere ruimtes zoals Adobe RGB of ProPhoto RGB, die weliswaar een groter gamut bieden maar meer zorg vereisen bij conversie en calibratie.

Beperkingen en varianten: sRGB heeft een relatief klein gamut in vergelijking met bredere ruimtes, waardoor sommige levendige groen- en blauwtinten buiten bereik vallen voor print- of professionele beeldkwaliteit. Er bestaan varianten zoals lineair sRGB voor bepaalde grafische pipelines en ICC-profielen die sRGB koppelen aan printers en scanners in kleurbeheersystemen.