peesproblemen

Peesproblemen verwijzen naar aandoeningen van pezen, stevige vezelige structuren die spieren met botten verbinden. Pijn, gevoeligheid en beperkte beweging rondom een gewricht zijn veelvoorkomende klachten. Pezen kunnen ontstoken raken (tendinitis) of verzakken en degenereren (tendinopathie/tendinose) door overbelasting of veroudering.

Verschillende peesproblemen komen voor op specifieke plaatsen, zoals de achillespees in de kuit, de patellapees onder de knie, en pezen in schouders en polsen. De term tendinopathie wordt vaak gebruikt wanneer een pees chronisch beschadigd is, terwijl tendinitis meer op een acute ontsteking wijst. In de praktijk lopen ontsteking en degeneratie vaak door elkaar.

Oorzaken en risicofactoren zijn onder meer repetitieve bewegingen, plotselinge toename van trainingsbelasting, verkeerde techniek, gebrek aan rust en ouderdom. Biomechanische factoren zoals stand van voeten en spierzwakte spelen eveneens een rol.

Klachten variëren maar bestaan meestal uit lokale pijn bij belasting, ochtendstijfheid en toegenomen pijn bij activiteiten zoals lopen, rennen of tillen. Zwelling of gevoeligheid rond de pees kan aanwezig zijn, met mogelijk beperkte kracht of bewegingsvrijheid.

Diagnose en behandeling worden meestal vastgesteld op basis van lichamelijk onderzoek en, indien nodig, beeldvorming zoals echo of MRI. Behandeling richt zich vaak op rust en belastingvermindering, ijs, pijnstillers op korte termijn en fysiotherapie met excentrische trainingsprogramma’s. In sommige gevallen kunnen corticosteroïde injecties tijdelijk helpen; bij refractaire peesproblemen kan chirurgie overwogen worden. Belastingmanagement en correcte warming-up helpen ook bij preventie.

Prognose en preventie: de meeste peesproblemen verbeteren met gerichte revalidatie, maar terugval is mogelijk. Preventie omvat geleidelijke opbouw van trainingsbelasting, goede techniek, voldoende rust en aandacht voor biomechanica en schoeisel.