tendinopathie

Tendinopathie is een aandoening van een pees waarbij pijn en functieverlies optreden door veranderingen in de peesstructuur en het vermogen tot herstel. De term omvat vooral degeneratieve veranderingen in de pees (tendinose) en minder vaak ontstekingsverschijnselen (tendinitis). Vaak ontstaat tendinopathie door herhaalde overbelasting, een plotselinge toename van trainingsbelasting of biomechanische factoren.

Symptomen zijn doorgaans pijn en gevoeligheid rondom de pees, met vermindering van kracht en functieverlies bij belaste activiteiten. De pijn kan geleidelijk optreden of verergeren bij beweging en soms nachtelijke pijn geven. Pijnklachten verdwijnen vaak bij rust maar keren terug bij belasting.

Veel voorkomende locaties zijn de schouderpezen (bijvoorbeeld supraspinatus), de elleboog (zoals tenniselleboog), de knie (patellapeestendinopathie) en de achillespees. De diagnose berust meestal op een klinisch onderzoek; beeldvorming zoals echografie of MRI kan degeneratieve veranderingen aantonen en helpen bij uitsluiting van andere oorzaken.

Behandeling is meestal conservatief. Belangrijke elementen zijn belastingfuncties en activiteit modificatie, en een gestructureerd oefenprogramma met excentrische of gecontroleerde versterkingsoefeningen. Pijnstillers of NSAID’s kunnen tijdelijk verlichting geven; corticosteroïde injecties bieden vaak slechts kortdurende verbetering en kunnen nadelig zijn op lange termijn. Andere opties zoals shockwavetherapie of plaatjesrijke plasma-injecties tonen wisselend bewijs. Chirurgie wordt zelden toegepast en uitsluitend overwogen als langdurige symptomen ondanks meerdere maanden revalidatie bestaan.

Preventie richt zich op geleidelijke trainingsopbouw, voldoende herstel, correcte warming-up en techniek, samen met algemene risicofactoren bestrijden. Prognose varieert, maar met adequate revalidatie is verbetering van pijn en functie gebruikelijk.