notenallergie

Een notenallergie is een immuunreactie op eiwitten in noten. Bij de meeste mensen gaat het om noten van bomen (boomnoten), zoals amandelen, hazelnoten, cashewnoten, pistachenoten, walnoten, pecannoten, macadamia en paranoten. Pinda's zijn peulvruchten en behoren niet tot de echte noten; bij sommige mensen gaat een notenallergie ook gepaard met een reactie op pinda's of juist kruiscontaminaties, maar dit is niet altijd het geval. De aandoening is meestal IgE-gemedieerd en kan variëren van milde tot levensbedreigende reacties.

Symptomen ontwikkelen zich meestal ogenblikkelijk na blootstelling en kunnen bestaan uit huidklachten (jeuk, urticaria, netelroos), zwelling van lippen, tong of keel, maag-darmklachten, hoesten of kortademigheid. In ernstige gevallen kan een anafylactische reactie optreden, wat medische spoed vereist.

Diagnose gebeurt op basis van anamnese, huidpriktest en bloedonderzoek naar specifieke IgE-antilichamen, en kan bevestigd worden met een gecontroleerde orale voedseluitdaging onder medische begeleiding.

Behandeling is gericht op uitsluiting en noodpreventie. Volwassenen en kinderen met een notenallergie vermijden noten en kruiscontaminatie in bereide voeding. Een adrenalineauto-injector is vaak noodzakelijk en vergezeld door een gezond noodplan voor school, werk en reizen. Andere medicijnen zoals antihistaminica kunnen milde symptomen verlichten onder medisch advies.

Notenallergie blijkt meestal levenslang, zeker voor peanuts en veel boomnoten; sommige kinderen groeien uit bepaalde boomnotenallergieën uit, maar dit is niet algemeen. Regelgeving in de EU vereist duidelijke etikettering van notenallergenen op voedingsmiddelen, zodat consumenten noten kunnen vermijden.