meerderheidsbesluiten

Meerderheidsbesluiten zijn besluiten die tot stand komen door het grootste deel van de geldige stemmen die tijdens een besluitvormend lichaam zijn uitgebracht. Ze komen voor in verenigingen, stichtingen, bedrijven en overheden. Een dergelijk besluit wordt doorgaans aangenomen wanneer het voorstel meer ja-stemmen dan nee-stemmen heeft.

Er bestaan twee hoofdtypen meerderheidsbesluiten: absolute meerderheid en relatieve (of gewone) meerderheid. Een absolute meerderheid vereist meer dan de helft van het totale aantal uitgebrachte stemmen, terwijl een relatieve meerderheid het voorstel aanneemt als het meer ja-stemmen heeft dan enig ander voorstel, ook als het niet de helft van alle stemmen bereikt. In de praktijk geldt vaak de voorwaarde van een meerderheid van de geldig uitgebrachte stemmen; dit kan betekenen dat ongeldige of blanco stemmen niet meetellen.

Bij de berekening tellen afwezigheid en blanco stemmen meestal niet mee. In sommige gevallen bepaalt de statuten of de voorzitter bij een gelijke stand een casting vote mag geven.

Voordat een meerderheidsbesluit kan vallen, wordt meestal een quorum vastgesteld: een minimum aantal aanwezige leden dat nodig is om besluiten geldig te nemen. Als het quorum ontbreekt, kan meestal geen besluit worden genomen.

Sommige besluiten vereisen een bijzondere meerderheid of zelfs unanimiteit, zoals statutenwijzigingen, ontbinding of fusie, of andere significante wijzigingen. Daarvoor geldt een hogere drempel dan de reguliere meerderheidsregel.

Meerderheidsbesluiten vormen daarmee de kern van besluitvorming in veel organisaties, maar zijn onderhevig aan de statutaire regels en de toepasselijke wetgeving die afwijkingen mogelijk maken.