toepasselijke

Toepasselijke is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat iets van toepassing, relevant of passend is in een bepaalde situatie. Het wordt gebruikt om aan te geven welke regels, wetten of voorwaarden op een gegeven situatie van toepassing zijn. In juridische, administratieve en beleidscontexten verschijnt het vaak in combinatie met zelfstandige naamwoorden zoals wetgeving, regels of bepalingen.

Het woord is afgeleid van het werkwoord toepassen. De basisvorm is toepasselijk; in de gebruikelijke attributieve positie krijgt het woord de uitgang -e: de toepasselijke wet, de toepasselijke regels. Meervoud: de toepasselijke wetten. Een verwante term is toepasbaar, die vaker aangeeft dat iets in principe kan worden toegepast of bruikbaar is in een situatie.

Gebruik: in wetten en contracten verwijst men naar de toepasselijke wetgeving of naar de toepasselijke bepalingen die op een geval van toepassing zijn. Voorbeelden zijn: De toepasselijke bepalingen van de Algemene Voorwaarden gelden automatisch. Bij gebrek aan specifieke regeling geldt de toepasselijke wetgeving. Het woord kan ook breder betekenen wat relevant of van belang is voor een kwestie.

Notities: de term is vooral gangbaar in formele taal; in informele taal kan men vaak eenvoudiger spreken van iets dat van toepassing of relevant is. Etymologie: afkomstig van toepassen; andere vormen zijn toepasselijk als hoofdvorm en toepasselijkheid als zelfstandig naamwoord.