huwelijksvermogensstelsels

Huwelijksvermogensstelsels vormen het geheel van regels die bepalen wie eigenaar is van vermogensbestanddelen en wie aansprakelijk is voor schulden van een huwelijk, en hoe dit vermogen wordt verdeeld bij ontbinding van het huwelijk of bij overlijden. Ze regelen de eigendom, het beheer en de toewijzing van vermogen verkregen voor en tijdens het huwelijk, evenals de behandeling van schulden.

Veelvoorkomende stelsels zijn onder meer:

- Scheiding van goederen: ieder echtgenoot behoudt eigendom en beheer over zijn of haar eigen vermogen en schulden; er is normaal gesproken geen gezamenlijke eigendom, tenzij partijen dit anders regelen.

- Gemeenschap van goederen: bezittingen en schulden die tijdens het huwelijk worden verworven, behoren gezamenlijk toe aan beide echtgenoten; uitzonderingen bestaan voor persoonlijke giften, erfenissen of specifieke clausules.

- Beperkte gemeenschap van goederen of andere gemengde regelingen: bepaalde vermogensbestanddelen komen in gemeenschap, terwijl andere privé blijven; de precieze regels variëren per rechtsgebied.

Kiezen en wijzigen

Echtgenoten kunnen hun verhoudingen vastleggen of wijzigen via huwelijkse voorwaarden (een contract bij een notaris). Dit contract kan het gekozen stelsel expliciet vastleggen of aanpassen. De mogelijkheid en wijze van wijziging, evenals de impact op belastingen, erf- en schuldenrecht, verschillen per land.

Belang en toepassing

Het stelsel beïnvloedt het beheer van inkomsten, investeringen, schulden en nalatenschappen gedurende het huwelijk en bij beëindiging daarvan. Bij echtscheiding luidt de verwerking van het vermogen doorgaans een liquidatie of herverdeling in, terwijl bij overlijden het erfrecht en de vererving wordt toegepast volgens het gekozen stelsel en eventuele testamentaire regelingen. De exacte regels variëren per jurisdictie.