vermogensbestanddelen

Vermogensbestanddelen zijn de rechten en middelen waarover een natuurlijke persoon of organisatie beschikt en die naar verwachting economische baten opleveren. Ze vormen samen de activa op de balans en onderscheiden zich van passiva (verplichtingen). Vermogensbestanddelen kunnen tastbaar en ontastbaar zijn en van korte of lange duur.

Tastbare vermogensbestanddelen omvatten: onroerend goed (woning, bedrijfspanden), roerende zaken (auto's, machines, voorraden), en liquide middelen (geld in kas, tegoeden bij banken) en vorderingen en beleggingen in effecten. Ontastbare vermogensbestanddelen omvatten goodwill, patenten, merken, licenties, software en klantrelaties.

In de bedrijfscontext wordt meestal een onderscheid gemaakt tussen vaste activa (langdurige investeringen zoals gebouwen en machines) en vlottende activa (korter houdbaar zoals voorraden en debiteuren). Bij particulieren is vaak sprake van direct verhandelbare middelen versus minder liquide rechten of eigendommen zoals vastgoed of beleggingen.

Waarde van vermogensbestanddelen wordt bepaald door waarderingsregels die afhangen van de context: marktwaarde bij verhandelde activa, of historische kosten met afschrijving en impairment voor vaste activa. In fiscale en estateplanning-context spelen waardering en liquiditeit een belangrijke rol bij de bepaling van vermogen, vermogensbelasting en de verdeling van bezittingen.

Vermogensbestanddelen kunnen risico’s kennen zoals waardeschommelingen, liquiditeitsrisico en juridische beperkingen op overdracht. Een goed beheer omvat evaluatie van liquiditeit, rendement, diversificatie en eigendomsrechten.

Zie ook: activa, passiva, balans, waardering, liquiditeit.