diagnosticeerbare

Diagnosticeerbaar is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets kan worden vastgesteld of bevestigd door middel van diagnosticeren of diagnostische tests. Het beschrijft de status van iets—bijvoorbeeld een aandoening, symptoom of ziekte—waarbij met redelijke zekerheid een diagnose kan worden gesteld op basis van klinische bevindingen, laboratoriumonderzoek of beeldvorming. De term wordt veel gebruikt in medische contexten om de haalbaarheid van een diagnose aan te geven, onafhankelijk van de specifieke testmerrijzen.

De vorm is afgeleid van het werkwoord diagnosticeren en het achtervoegsel -baar. In zinnen verschijnt meestal de vorm diagnosticeerbaar wanneer het direct voor een zelfstandig naamwoord staat, bijvoorbeeld diagnosticeerbare aandoening, diagnosticeerbare symptomen. De pluralis en specifieke grammaticavormen volgen de regels voor bijvoeglijke naamwoorden in het Nederlands.

In de medische literatuur en in informatieve bronnen wordt diagnosticeerbaar vaak gebruikt om te beschrijven in hoeverre een aandoening met zekerheid kan worden vastgesteld op basis van geldende diagnostische criteria, testen en klinische presentatie. Het begrip is relatief en afhankelijk van de stand van de medische kennis, beschikbare diagnostische middelen en de aanwezigheid van karakteristieke kenmerken.

Een aandoening kan als diagnosticeerbaar worden gezien wanneer duidelijke criteria bestaan en testresultaten reproduiceerbaar zijn. Soms zijn symptomen niet specifiek of overlappen ze met andere aandoeningen, waardoor de diagnose moeilijk te stellen is en de aandoening minder diagnosticeerbaar kan zijn. In dergelijke gevallen spreekt men ook wel van diagnostische onzekerheid.

Zie ook: diagnose, diagnostische criteria, diagnostiek, diagnostische onzekerheid.