buikpijn

Buikpijn is pijn die optreedt in de buikholte. De pijn kan plaatselijk zijn, bijvoorbeeld rechts onderin of in de onderbuik, of verspreid voorkomen. Vaak gaat buikpijn gepaard met andere verschijnselen zoals misselijkheid, braken, een opgeblazen gevoel, diarree of obstipatie. De ernst en duur van de pijn helpen bij het onderscheiden van veelvoorkomende, milde oorzaken van ernstige aandoeningen.

Oorzaken variëren en hangen af van leeftijd en context. Veel voorkomende milde oorzaken zijn winderigheid, indigestie, gastro-enteritis, voedselintoleranties en constipatie. Ernstige oorzaken zijn onder meer ontstekingen of verwondingen van organen in de buik, zoals appendicitis, darmobstructie, diverticulitis, nier- of urinewegaandoeningen, gal- of leverproblemen, en bepaalde gynaecologische aandoeningen bij vrouwen (bijvoorbeeld cysten, ontstekingen of, zeldzaam, ectopische zwangerschap). De pijn kan ook voortkomen uit stress of andere niet-viabele factoren.

Diagnose gebeurt meestal via een combinatie van anamnese en lichamelijk onderzoek door een huisarts. Daarnaast kunnen bloed- en urineonderzoek, een zwangerschapstest bij vrouwen, en soms beeldvorming (zoals echografie of röntgenfoto) nodig zijn om de oorzaak te achterhalen. Red flags die naar spoedeisende hulp leiden zijn onder andere plotselinge hevige pijn, koorts met pijn, uitdroging, een pijn die snel verergert, of pijn bij zwangerschap.

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak. Veel milde buikpijn verdwijnt vanzelf; gebruikelijk is rust, voldoende vocht en pijnstilling zoals paracetamol. Bij krampen kan een antispasmodicum helpen. Voor diarree of braken zijn dorst- en vloeistofheropleving belangrijk. Raadpleeg een arts bij aanhoudende klachten, bij tekenen van een ernstige aandoening, of als er sprake is van onbekende zwangerschap. Preventie omvat een vezelrijk dieet, voldoende vocht, en matig alcohol- en vetrijke maaltijden.