urineonderzoek

Urineonderzoek is een medisch onderzoek waarbij urine wordt geanalyseerd om informatie te krijgen over de gezondheid van de nieren en het urinewegstelsel, maar ook over stofwisselingsprocessen in het lichaam. Het kan routinematig of op indicatie worden uitgevoerd.

Monsters worden meestal verzameld via clean-catch (midstream) methoden, maar kunnen ook via katheterisatie of suprapubische punctie worden afgenomen. Voor sommige testen is een 24-uurs urineverzameling of een eerste ochtendurine vereist.

Een urineonderzoek bestaat uit drie delen: fysieke kenmerken zoals kleur, helderheid en geur; chemische analyse met een dipstick (pH, eiwitten, glucose, ketonen, bilirubine, urobilinogeen, bloed, nitriet en leukocyt Esterase); en een microscopische analyse van sediment met rode en witte bloedcellen, epitheelcellen, kristallen, casts en bacteriën.

Interpretatie vindt plaats in klinische context. Afwijkingen kunnen wijzen op urineweginfectie, nier- of leveraandoeningen, diabetes of dehydratie. Bijvoorbeeld nitriet en verhoogde leukocyt Esterase duiden op ontsteking met bacteriële aanwezigheid; proteïnurie kan op nierschade wijzen; glucosurie wijst op hyperglykemie.

Toepassingen en waarborging van kwaliteit: screening en diagnostiek bij verdenking op urineweginfectie of nierziekte, monitoring van ziekteverloop of behandeling, en in sommige gevallen medicijncontrole. Laboratoriumwerk gebeurt volgens kwaliteitsnormen met controles, en resultaten worden privacybewust behandeld.