geur

Geur is de perceptie van vluchtige chemische stoffen in de lucht, waargenomen door het reukvermogen. Geur kan aangenaam, neutraal of onaangenaam zijn en speelt een belangrijke rol bij smaakervaring via retronasal perceptie.

Biologisch gezien ontstaan geuren in de neus via de reukepitheelcellen die reageren op moleculaire kenmerken van geurstoffen. Signalen worden naar de reukbulbus geleid en daarna naar hersengebieden zoals de piriforme cortex, waar kwaliteit, intensiteit en hedonic waarde worden geïnterpreteerd.

Geurstoffen (odorants) omvatten vele chemische klassen, zoals terpenen, esters en zwavelverbindingen. Mengsels kunnen elkaars geur beïnvloeden; concentratie, volatiliteit, temperatuur, vochtigheid en eerdere blootstelling wijzigen perceptie.

Meting en terminologie: de kracht van een geur wordt uitgedrukt in geurintensiteit; wetenschappelijk onderzoek gebruikt dynamische olfactometrie en geurconcentraties in eenheden als odor units (OU). Drempels variëren tussen individuen.

Toepassingen en beleid: geur speelt een centrale rol in de parfum- en voedingsindustrie, landbouw en milieu. Regulering van geurbelasting en neusgevoeligheid vereist gestandaardiseerde methoden voor evaluatie en beheersing.

Etymologie: het Nederlandse woord geur stamt uit het Middelnederlandss en is verwant aan geuren (emitteren van geur).