indicatie

Indicatie is een begrip in het Nederlands dat een signaal, aanwijzing of rechtvaardiging aanduidt voor een bepaalde actie, besluit of conclusie. Het geeft aan waarom iets wordt overwogen of uitgevoerd. De precieze betekenis varieert per vakgebied, maar de kern is dat een indicatie een onderbouwing of redelijke aanleiding biedt.

In de geneeskunde is de indicatie de medische reden om een bepaalde handeling uit te voeren, zoals een diagnostisch onderzoek, een behandeling of een medicijn. Voorbeelden zijn een chirurgische indicatie bij bepaalde aandoeningen, of een indicatie voor beeldvorming bij verdenking op letsel. Een geneesmiddel heeft vaak een indicatie voor gebruik, die aangeeft waarvoor het geneesmiddel is geregistreerd en geacht effectief te zijn.

Aan de andere kant bestaan er contra-indicaties: omstandigheden die het onverantwoord of onveilig maken om de behandeling te geven. De aanwezigheid van contra-indicaties kan leiden tot afzien van een behandeling of tot kiezen voor alternatieven.

Breder gezien verwijst indicatie ook naar signalen die op een verschijnsel duiden, bijvoorbeeld een indicator voor een ziekte of trend in data. Een indicatie is daarmee geen sluitende bewijslijn, maar een redelijke aanwijzing die verdere evaluatie rechtvaardigt.

Etymologisch komt indicatie van het Latijn indicatio, vrije vertaling 'aanduiding'.