Voorbewerkingen

Voorbewerkingen, ook wel voorbehandeling genoemd, zijn preparerende bewerkingen die plaatsvinden voordat de hoofdbewerking zoals schilderen, lijmen of lassen wordt uitgevoerd. Het doel is om de ondergrond geschikt te maken voor de volgende stap door verontreinigingen te verwijderen, de oppervlaktestructuur aan te passen en de hechting te verbeteren. Zonder adequate voorbewerking kunnen coatings eerder beschadigen, hechtproblemen ontstaan en de duurzaamheid afnemen.

De belangrijkste doelen van voorbewerkingen zijn onder meer het verwijderen van olie, vet, stof en andere verontreinigingen; het verwijderen van roest of oude verf; het creëren van een ruwe oppervlakte voor betere hechting en het voorkomen van corrosie. Afhankelijk van het materiaal en de toepassing kunnen voorbewerkingen ook gericht zijn op het voorkomen van vochtinbreng, het verbeteren van oppervlakteactivatie of het aanbrengen van een chemische conversielaag.

Veelvoorkomende methoden omvatten mechanische reiniging zoals schuren en straalbehandeling, chemische reiniging zoals ontvetten (alkalisch of zuur), en verwijdering van roest. Chemische conversielagen zoals fosfateren of passiveren worden toegepast om corrosie te beperken en de hechting te verbeteren. Soms worden speciale activatietechnieken toegepast om de oppervlaktespanning en hechting verder te verhogen, gevolgd door droging en inspectie.

Toepassingsgebieden omvatten metaalbehandeling en coaterijen (schilderwerk, corrosiebescherming), constructie en automotive, maar ook houtbewerking en kunststofverwerking. Kwaliteitsborging berust vaak op normen die de reinheidsgraad en oppervlaktekwaliteit specificeren, zoals ISO 8501-1 en relevante SSPC- of DIN-standaarden, met classificaties als Sa2 of Sa3 voor staaloppervlakken. Milieu- en veiligheidsaspecten vereisen zorgvuldige toepassing en afvoer van chemische middelen en adequaat afvalbeheer.