Leveringshandeling

Leveringshandeling is een juridische term die verwijst naar de handeling waarmee een verkoper de levering van goederen voltrekt aan een koper. Het is de fase waarin feitelijk of symbolisch bezit van de goederen wordt overgedragen en waarmee, afhankelijk van de afspraken en de toepasselijke wetgeving, het eigendom en/of het risico overgaat. De leveringshandeling kan bestaan uit een fysieke overhandiging van de goederen, maar ook uit het overdragen van documenten die het recht op de goederen bevestigen, zoals een vrachtbrief, leveringsverklaring of een leveringsovereenkomst.

Verschil tussen bezit en eigendom is daarbij belangrijk. De leveringshandeling richt zich primair op de verkrijging van bezit (beschikking over de goederen), terwijl eigendom vaak pas definitief mee overgaat volgens de contractuele afspraken of wettelijke regels, bijvoorbeeld bij uitsluiting of onder voorbehoud van eigendom. Bij koop op afbetaling of wanneer partijen een behoudens eigendom-regeling zijn overeengekomen, kan de eigendom pas op een later tijdstip overgaan ondanks dat de levering is voltooid.

Risico-overgang en eventuele contributies aan risico’s hangen vaak samen met de leveringshandeling. In veel gevallen gaat het risico van verlies of beschadiging over naar de koper op het moment van levering of zodra de koper de beschikkingsmacht krijgt, tenzij partijen anders zijn overeengekomen of incotermafspraken daarvan afwijken.

Samengevat is leveringshandeling de act van levering waardoor bezit wordt overgedragen en daarmee de voortbrengende wettelijke en contractuele gevolgen in werking treden.