Dierenklassen

Dierenklassen zijn een rang in de biologische classificatie van dieren. In het oorspronkelijke Linnaeus-systeem werden klassen gebruikt om dieren te groeperen die gezamenlijke kenmerken vertonen in bouw, voortplanting en ontwikkeling. Tegenwoordig blijven klassen een praktische manier om grote groepen dieren te ordenen, maar de indeling kan door nieuw fylogenetisch inzicht veranderen.

Binnen de stam Chordata (dieren met een wervelkolom) zijn de bekendste klassen Mammalia (zoogdieren), Aves (vogels), Reptilia (reptielen), Amphibia (amfibieën) en de twee hoofdklassen van vissen: Actinopterygii (straalvinnige vissen) en Chondrichthyes (kraakbeenvissen). Buiten de vertebraten bestaan er talloze klassen bij de invertebraten, zoals Insecta (insecten), Arachnida (spinnen en verwanten), Malacostraca (een uitgebreide groep krab- en garnaalachtige dieren), Cephalopoda (octopussen en inktvissen) en Gastropoda (slakken).

Kenmerken die vaak onderscheidend zijn voor een klasse variëren. Zoogdieren (Mammalia) zijn warmbloedig, hebben haar en melkklieren; vogels (Aves) hebben veren en leggen eieren; reptielen (Reptilia) hebben meestal schubben en ook eieren met harde schelpen; amfibieën (Amphibia) kenmerken zich door een vochtige huid en een metamorfose in ontwikkeling. Bij vissen onderscheiden kraakbeenvissen (Chondrichthyes) en straalvinnige vissen (Actinopterygii) zich door skeletstructuur en vinnen. Insecten (Insecta) hebben doorgaans drie lichaamssegmenten en zes poten; arachniden (Arachnida) hebben acht poten; Malacostraca, Cephalopoda en Gastropoda omvatten respectievelijk krabachtige en garnaalachtige dieren, achteloze hoofd- en romporganen, en slakken.

De classificatie is dynamisch en wordt regelmatig herzien op basis van morfologische en vooral genetische bewijzen, waardoor verwantschappen tussen klassen kunnen veranderen. Dierenklassen bieden een overzicht van grote biologisch relevante groepen en vormen een basis voor studie in biologie, ecologie en evolutie.